Վարժ.290
- Այ քեզ զարմանալի պատմություն, տղայի այդ արարքի մասին, ինձ պատմելն էր նրա մայրը:
- Եվ հենց նրան էլ սպասում էի և վերջապես գործնկերս եկավ, և մենք միասին դուրս գնացինք:
- Վախից գլուխը կորցրել էր, ընկերը այլայլված քայլում էր ակնյունից ակնյուն:
- Նրա հետ երեկ էի պայմանավորվել, իսկ Արամը տանն սպասում էր:
- Աղջիկն անսպասելիորեն ժպտաց ու պարզեց ձեռքը, նա զարմանալի պայծառ ժպիտ ուներ:
- Նրա անւոնը, պարզվեց Մարինե է, Մարինեն գեղեցիկ ու պայծառ աչքեր ուներ:
Վարժ.289
—Համերգը ուշանում է։Պետք է սկսվեր 7 անց 15։-ասաց Արամը։
-Տեխնիկական խնդիրներ են ոնցոր թե։-պատասխանեց Կարինեն։
Ա․Ահա ահա և մեկը դուր եկավ դահլիճ։
-Հարգելիներս,ներողություն ենք խնդրում,մենք խնդիրներ ունենք մեր բարձրախոսների հետ։-ասաց երգիչի մենեջերը։
Ա․—Գրազ կգամ ուղղակի երգիչն է հիվանդացել,նորությունների կայքում կարդացել էի դրա մասին։
Կ․Ինչքա՞ն սպասենք։
Ա․Հիմա տեսնեմ, տոմսերը հետ վերադարձնելու հնարավորություն կա։
Կ․Իզուր պետք չի,վրան գրած է,որ չի կարելի։
Ա․Ուրեմ ստիպված պետք է սպասենք։
Վարժ.288
Մանեն կարդում էր բոլորովին հանգիստ՝ նրա ձայնը հնչում էր հարթ ու հավասար։
Այգուց դուրս եկած միջահասակ մարդուն Վարդանին, նորից հանդիպեցինք ձորում։
Աճում էին Հակոբի խնձորենիները, որդիները` Արամն ու Արեգը։
Երկաթուղու վարչության կառավարիչը, ճաղատ գլխով ու շատ երկար բեղերով մի մարդ և մյուս հյուրերը երգում էին։
Այդ կնոջից Սառայի մորից, հետո աներս նորից ամուսնացել է։
Վարժ.287
-Իմացել ես, թե ինչ է եղել:Ճապոնիայի գյուղաղատնտեսության նախարարությունը, ուտելի ծաղիկների ծրագիր է մշակել:
-Ինչո՞ւ:
-Բանն այնում է,որ Ճապոնիայում մոդայիկ է դարձել տարբեր ճաշատեսակներին, տարբեր ծաղիկներ ավելացնել:Ռեստորաններում ծաղիկներ են դնում ճաշերի մեջ,որոնք փոխում են համը:
-Դա նրանց դո՞ւր է գալիս:
-Այո և ոչ միայն ճապոնացիներին, այլ նաև զբոսաշրջիկներին, որոնց դուրը շատ են եկել աղցանները ծաղիկներով:
Վարժ.286
- Այնքան գեղեցիկ էր,որքան գարունը տերևաթափին:
- Այնպես հանգիստ ինչպես զեփյուռը աշնանային:
- Այնտեղ գեղեցիկ է,որտեղ մաքուր է:
- Երբ, որ ձյուն է գալիս, հենց այդ ժամանակ Հարությունը դուրսներ: